Şiir yazmayı pek beceremem
Yani çok isterim ama olmaz, bir türlü şiir gibi gelmez bana
Belki yetenekle alakalı bir durum, belki de önyargımla önüme koyduğu duvardan
Şiirselliği, o ritmi hep çok sevmişimdir ama
Okuması dinlemesi çok zevklidir
Ama başkalarının şiirlerini okumak bir süre sonra hırsızmış gibi hissettirir
Rahatsız eder beni
Neden kendi şiirlerimi okumuyorum ki diye kızarım, sonra da hiç yazamadığımı hatırlarım
Yazmaya çalıştıklarımın sonuçlarından da nasıl nefret ettiğimi
Yine deniyorum ve bittikten sonra defteri kapatıp yatağa gidicem
Ve sabah, büyük ihtimalle, açıp baktığımda “Bu ne boktan şey lan!” diye kendime küfredicem
Belki kendimi daha da kızdırmak ve eleştirileri okuyup bir daha hiç yazmamak için bunu internete bile koyarım
-ki okuyorsanız bu olmuş demektir-
Büyük ihtimalle eleştirileri hiç sallamam ya da “Haklıymışım” derim
Biliyorum, çünkü hep böyle olur
Bazen çok düşünürüm üzerine, neden olmuyor lan bu diye ya da olmadığını düşünen bir tek ben miyim?
Açar rastgele birilerinin şiirlerini bakarım ve genelde kendi yazdıklarımı bi boka benzetemeyip kenara atarım
Sonra o rastgele elime aldığım adamın şiirlerine dalarım
Sonra bir süre hiç denemem
Dokunmam bile. Umrumda olmaz
Vakit geçer üstünden ve tekrar bu sikik defteri elime alıp denemeye başlarım
Ve sonsuza kadar boktan yaşarız
20/06/2011 4:40 am Adana
Leave a Reply