Şiir yazmayı pek beceremem

Yani çok isterim ama olmaz, bir türlü şiir gibi gelmez bana

Belki yetenekle alakalı bir durum, belki de önyargımla önüme koyduğu duvardan

Şiirselliği, o ritmi hep çok sevmişimdir ama

Okuması dinlemesi çok zevklidir

Ama başkalarının şiirlerini okumak bir süre sonra hırsızmış gibi hissettirir

Rahatsız eder beni

Neden kendi şiirlerimi okumuyorum ki diye kızarım, sonra da hiç yazamadığımı hatırlarım

Yazmaya çalıştıklarımın sonuçlarından da nasıl nefret ettiğimi

Yine deniyorum ve bittikten sonra defteri kapatıp yatağa gidicem

Ve sabah, büyük ihtimalle, açıp baktığımda “Bu ne boktan şey lan!” diye kendime küfredicem

Belki kendimi daha da kızdırmak ve eleştirileri okuyup bir daha hiç yazmamak için bunu internete bile koyarım

-ki okuyorsanız bu olmuş demektir-

Büyük ihtimalle eleştirileri hiç sallamam ya da “Haklıymışım” derim

Biliyorum, çünkü hep böyle olur

Bazen çok düşünürüm üzerine, neden olmuyor lan bu diye ya da olmadığını düşünen bir tek ben miyim?

Açar rastgele birilerinin şiirlerini bakarım ve genelde kendi yazdıklarımı bi boka benzetemeyip kenara atarım

Sonra o rastgele elime aldığım adamın şiirlerine dalarım

Sonra bir süre hiç denemem

Dokunmam bile. Umrumda olmaz

Vakit geçer üstünden ve tekrar bu sikik defteri elime alıp denemeye başlarım

Ve sonsuza kadar boktan yaşarız

 

20/06/2011 4:40 am Adana


Comments

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.